นิทานเรื่อง: เมล็ดพันธุ์แห่งน้ำใจณ หมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง มีเด็กชายชื่อ “ต้น” อาศัยอยู่กับคุณยายของเขา ต้นเป็นเด็กขยันขันแข็ง แต่ครอบครัวของเขายากจนมาก วันหนึ่ง ขณะที่เขากำลังเดินกลับจากตลาด ต้นเห็นชายชรากำลังพยายามเข็นรถเข็นหนักอึ้งขึ้นเนิน เขาวิ่งเข้าไปช่วยโดยไม่ลังเล แม้ว่ามือของเขาจะเปื้อนดินและเสื้อผ้าจะเปียกเหงื่อเมื่อเขาช่วยชายชราเสร็จ ชายคนนั้นยิ้มแล้วกล่าวขอบคุณก่อนยื่นเมล็ดพันธุ์เล็กๆ ให้ต้น"นี่คือเมล็ดพันธุ์แห่งน้ำใจ ปลูกมันดูสิ แล้วเจ้าจะได้รับสิ่งดีๆ ตอบแทน"แม้จะสงสัย แต่ต้นก็กลับไปบ้านแล้วปลูกเมล็ดนั้นลงในสวนของยาย เขารดน้ำ ดูแลมันทุกวัน ไม่นานนัก ต้นไม้เล็กๆ ก็เริ่มเติบโต ออกดอกสีทองอร่าม ส่งกลิ่นหอมไปทั่วบ้านวันหนึ่ง พ่อค้าใหญ่ในเมืองผ่านมาเห็นต้นไม้ของต้น เขาตื่นตาตื่นใจและขอซื้อดอกไม้นั้นในราคาสูง ต้นและยายจึงมีเงินมากพอจะซื้อข้าวของที่จำเป็น หลังจากนั้น ต้นก็ตัดสินใจแบ่งเมล็ดพันธุ์จากต้นไม้ของเขาไปแจกจ่ายให้คนในหมู่บ้าน ทุกคนต่างนำไปปลูก และหมู่บ้านเล็กๆ แห่งนี้ก็กลายเป็นสถานที่ที่อบอวลไปด้วยมิตรภาพและน้ำใจสุดท้าย ต้นได้เรียนรู้ว่า—"เมื่อเรามอบน้ำใจให้แก่ผู้อื่น น้ำใจก็จะกลับมาหาเราเช่นกัน ดั่งเมล็ดพันธุ์ที่เติบโตและออกดอกเป็นความสุขให้แก่ทุกคน"